با توجه به استفاده گسترده از محصولات شیمیایی خانگی در محیط های زندگی، خطرات ناشی از قرار گرفتن در معرض مزمن با این محصولات در حال بررسی است (Bearth et al., 2020; Gummin et al., 2017; Kim et al., 2013; Lee. و شما، 2020) و اجرای دقیق مقررات مرتبط را توجیه می کنند. با این حال، انطباق کارآمد با چنین مقرراتی و ایجاد آنها مستلزم شناسایی اجزای مضر این محصولات و ارزیابی دقیق خطرات مواجهه مرتبط با آن است. از جمله دلایل دیگر، این واقعیت است که سمیت این اجزا به طور قابل توجهی به مسیر قرار گرفتن در معرض، یعنی استنشاق، بلع، یا تماس پوستی بستگی دارد (Gagnon and Fromm, 2015؛ Galić et al., 2020؛ Joshi and Adhikari, 2019؛ Krishtal et al. همکاران، 2019؛ ژانگ و همکاران، 2010)، ارزیابی مذکور را پیچیده می کند. 

مضر بودن شامپو، یک محصول شیمیایی خانگی نماینده، به طور گسترده مورد مطالعه قرار گرفته است، همانطور که با کارهای متعددی که شامل تجزیه و تحلیل اجزای اصلی و مواد مضر آن، آزمایش سمیت، و ارزیابی ایمنی می‌شود، نمونه‌ای از آن مشاهده شده است (گوزمان و سانتینی، 2019؛ هیدالگو و همکاران. ، 2017؛ تی چیو و همکاران، 2015). سورفکتانت ها، اکسید اتیلن و 1،4-دیوکسان به عنوان اجزای اصلی مضر شامپو شناسایی شده اند که سورفکتانت ها بیشترین محتوای جرمی را دارند (Jinot et al., 2018; Li et al., 2018; Mainkar and Jolly, 2001; Zenker و همکاران، 2003)، که عمدتاً از سدیم لوریل سولفات (SLS)، آمونیوم لوریل سولفات، سدیم لورت سولفات (SLES) و آمونیوم لورت سولفات (Jurek et al., 2019) تشکیل شده است. طبق سیستم هماهنگ جهانی، این چهار سورفکتانت از طریق استنشاق، بلع و قرار گرفتن در معرض پوست دارای سمیت حاد کم یا بدون سمیت هستند (Kim et al., 2013; Petit et al., 2017). با این حال، با توجه به مواجهه مزمن بیشتر انسان ها با شامپو، مطالعات مکرر سمیت برای این سورفکتانت ها مورد نیاز است. در مورد قرار گرفتن در معرض خوراکی، سطح بدون اثر نامطلوب SLS 100-400 میلی گرم در کیلوگرم در روز 1 است، که در مورد شامپو، در عمل به سختی می توان به آن دست یافت، با استثناهای قابل توجه زیر. –مطالعات مسمومیت دهانی مزمن در موش ها با استفاده از دوزهای مکرر (کومار و همکاران، 2014). با این حال، در مورد قرار گرفتن در معرض استنشاق، داده‌های مربوط به سمیت مزمن و مزمن سورفکتانت‌ها کمیاب است، زیرا فرض بر این است که قرار گرفتن مکرر انسان در معرض شامپو استنشاقی رخ نمی‌دهد. بنابراین، فرد باید به طور تجربی بررسی کند که آیا قرار گرفتن در معرض شامپو با استنشاق امکان پذیر است یا خیر و بنابراین لزوم به دست آوردن داده های مکرر سمیت استنشاقی برای سورفکتانت ها را تأیید یا رد کرد. 

در اینجا، امکان قرار گرفتن در معرض شامپو با استنشاق با شبیه سازی استفاده واقعی از شامپو، و پتانسیل قرار گرفتن در معرض آئروسل شامپو تولید شده با تجزیه و تحلیل اندازه ذرات آئروسل و ترکیب ارزیابی شد. نتایج به‌دست‌آمده نشان‌دهنده نیاز به اطلاع مصرف‌کنندگان از لزوم ارزیابی خطرات ناشی از استنشاق شامپو است و می‌توان از آنها برای ارزیابی ریسک مرتبط استفاده کرد.